Anorgazmia, czyli brak orgazmu u kobiet i mężczyzn

Ok. 4 proc. kobiet nigdy nie osiąga orgazmu z wyniku stymulacji seksualnej. Zjawisko, to choć częstsze u kobiet, występuje również wśród mężczyzn. Brak szczytowania pomimo odczuwanego podniecenia i stymulacji erotycznej to inaczej anorgazmia. Anorgazmia może mieć rozmaite przyczyny. Jej leczenie wymaga niejednokrotnie podjęcia terapii. Skala problemu jest niemała. Badania pokazują, że na 5 kobiet 1 ma problem z zaspokojeniem podczas zbliżenia seksualnego. Długotrwała anorgazmia może natomiast wpływać negatywnie na samopoczucie partnerów i jakość ich relacji. Jakie są jej przyczyny?

Naukowcy wyjaśniają, że trudności w osiągnięciu satysfakcji seksual­nej bywają zjawiskiem tymczaso­wym pojawiającym się w wyniku przemęczenia, stresu, złego samo­poczucia spowodowanego dolegli­wościami somatycznymi. Bywają też związane ze wczesną fazą życia seksualnego, kiedy nabie­ramy dopiero świadomości wła­snego ciała i pewności siebie. O anorgazmii można więc mówić w przypadku osób, które przez dłuż­szy czasu nie mogą szczytować, mimo odczuwanego podniecenia. Anorgazmia występuje zarówno u kobiet, jak i mężczyzn. Pro­blemu z orgazmem u mężczyzny nie należy mylić z zaburzeniami erekcji. Męski orgazm nie jest toż­samy z ejakulacjąi nie zawsze jej towarzyszy. Inaczej rzecz ujmu­jąc, mężczyźni mogą przeżywać orgazm bez wytrysku, jak również mogą mieć wytrysk bez orgazmu.

Problemy dotyczące braku orga­zmu częściej jednak dotykają kobiet. Może mieć to swoje źródło nie tyle w kwestiach zdrowotnych, co w poziomie ogólnej satysfakcji z życia erotycznego. W dużej mierze powody anorgazmii u kobiet mają podłoże psychologiczne. Składają się nań kondycja psychiczna part­nerów i jakość łączącej ich rela­cji. Do najczęściej występujących psychologicznych przyczyn anor­gazmii zalicza się: zaburzenia w postaci nerwicy, depresji, długotrwały stres, problemy osobiste, traumatyczne doświadczenia sek­sualne, zahamowania związane z wychowaniem, kompleksami, poczucie winy wynikające z prze­konań religijnych, moralnych, problemy emocjonalne w związku, konflikty, zanik uczuć i pożądania, brak dostatecznego poczucia intymności, seksualne problemy partnera, lęk przed ciążą.

Innym powodem problemów z osiągnięciem orgazmu u kobiet jest nieprawidłowa komunikacja, zwłaszcza gdy jedno z partnerów nie potrafi lub obawia się mówić otwarcie o swoich potrzebach. Zwłaszcza kobiety mogą odczuwać opór przed „poinstruowaniem" partnera odnośnie tego, co powinien i czego nie powinien robić.Enter heading here...

Kłopoty z osiągnięciem orgazmu u kobiet to zatem również pro­blem nieodpowiedniej stymulacji. Dotyczy to w szczególności orga­zmu pochwowego. Pochwa jest narządem słabiej unerwionym niż łechtaczka, toteż osiąganie satys­fakcji seksualnej bez udziału tego wrażliwego narządu (łechtaczki) przeważnie wymaga ćwiczeńi większej wprawy partnerów. Problem ze szczytowaniem może wynikać także z wad anatomicznych, chorób narządów rozrodczych lub zaburzeń ogólnoustrojowych. W tego rodzaju przypadkach anorgazmia bywa spowodowana: wrodzonymi wadami narządów płciowych, zmianami powstałymi w wyniku urazów, zabiegami ope­racyjnymi, porodem, przewle­kłymi infekcjami lub zmianami pozapalnymi w obrębie narządów moczowo-płciowych, urazami rdzenia kręgowego, chorobami neurodegeneracyjnymi, nowotwo­rami mózgu, brakiem właściwej kurczliwości mięśni dna miednicy (m.in. mięśni Kegla), zaburze­niami hormonalnymi wpływają­cymi na poziom libido, np. wyniku chorób lub antykoncepcji hormo­nalnej, menopauzą i andropauzą, zaburzeniami krążenia, naduży­waniem alkoholu, paleniem papierosów, masturbacją. Leczenie anorgazmii musi być dostosowane do przyczyn wywołujących tę dolegliwość. Jeśli mają one podłoże chorobowe, pomocy najczęściej należy szukać u gineko­loga, urologa czy endokrynologa. W przypadku chorób ogólnoustrojowych anorgazmię powinno się zgłosić lekarzowi prowadzącemu. Anorgazmięo pod­łożu psychologicznym leczy się przez odtworzenie właściwych warunków zapewniających orgazm. Częstą jej przyczyną są niepra­widłowe relacje pomiędzy part­nerami. W związku z tym tera­pię najczęściej rozpoczyna próba poprawienia relacji partnerskich i edukacji seksualnej partnera. W tym celu konieczne jest przeka­zanie odpowiedniej wiedzy doty­czącej możliwości pobudzania przestrzeni Grafenberga (punktu G) partnerki, jednoczesnej sty­mulacji pochwy i łechtaczki oraz stymulacji szyjki macicy podczas głębszych ruchów frykcyjnych. Zaleca się też przedłużanie i urozmaicanie gry wstępnej, by bardziej rozbudzić partnerkę. Specjaliści sugerują również wykorzystanie pozycji „na jeźdzca", w czasie któ­rej członek stymuluje przednią ścianę pochwy, gdzie znajduje się uwrażliwiony punkt G (ok. 5 cm od wejścia do pochwy). Warto dodać, że jeśli przyczyną braku orgazmu u kobiety jest osłabienie mięśni Kegla, można wykonywać proste ćwiczenia w celu ich rehabilitacji. Trening polega w tym przypadku na rytmicznym napinaniu i rozluźnianiu grupy mięśni krocza. Wiele osób dotkniętych anorga­zmią uważa ten problem za wsty­dliwy i nie szuka pomocy. To błąd. Długotrwały brak orgazmu może nieść za sobą poważne konsekwencje. Często bowiem prowadzi nie tylko do frustracji, ale i rozpadu intymnych więzi.