Kot − na zdrowie?

Amatorzy kotów z pewnością z zadowoleniem przyjmą informację, że powiększa sięlista naukowo ugruntowanych dowodów na korzystny wpływ kotów na nasze zdrowie.Badający choroby naczyniowe naukowcy z Uniwersytetu w Minesocie stwierdzili, że właściciele kotów maja niższą skłonność do zawałów.  

Obserwacja kota może nas wiele nauczyć.​ 

Natura i zachowanie tych zwie­rząt w dużej mierze opierają się na popularnej dzisiaj koncep­cji mindfulness, co tłumaczy się jako „uważność", „pełnia obec­ności" albo „uważna obecność". Kot się nie śpieszy. Jest cierpliwy, uważny, skoncentrowany na kon­kretnej chwili. Znajduje czas i na odpoczynek, i na zabawę. Nie je w pośpiechu. To wszystko może być dla nas cenną lekcją, zwłasz­cza jeśli żyjemy szybko, jesteśmy zabiegani i na wszystko brakuje nam czasu. Poza tym domowy kot większość doby poświęca na relaks. Naśladując ich styl postę­powania, możemy na tym wiele skorzystać. Badania potwier­dzają, że osoby, które korzystają z dwudziestominutowej drzemki w ciągu dnia, poprawiają swoją spostrzegawczość, pamięć, kre­atywność i nastrój. Jak wiadomo Internetem rządzą koty. Miliony filmików z kocimi ekwi­librystykami, pogoniami, wyczy­nami czy urokliwymi pozami dostarczają nam potężnej dawki pozytywnych emocji i uśmiechu. A śmiech to przecież samo zdro­wie. Jak przekonują naukowcy, wystarczy 20 minut oglądania śmiesznych filmów z kotami, by dostatecznie spadł poziom kortyzolu − hormonu stresu − we krwi i poprawiła się pamięć krótkotrwała u osób starszych. A śmiech wspomaga sercę i układ immunologiczny. Posiadanie futrzaka może zapo­biegać alergiom u dzieci. Ponadto, właściciele kotów są wrażliwsi i bardziej otwarci − dzięki czemu łatwiej im się dogadywać ze swo­imi pociechami. Co więcej, ponie­waż koty wzmacniają odporność u dzieci, które z nimi przeby­wają, rzadziej opuszczają szkołę w porównaniu z rówieśnikami wychowującymi się bez kota. Dzieci i dorośli, którzy cierpią na autyzm, mają trudności w werbal­nym komunikowaniu się z ludźmi. Barierę tę pomagają przezwycię­żyć zwierzęta. Obserwowano 40 dzieci z autyzmem. Okazało się, że te, które miały w domach zwie­rzęta (w tym − koty), były spokoj­niejsze i łatwiej się komunikowały z otoczeniem. Otwartość ma zwią­zek ze wzrostem poziomu oksyto­cyny − hormonu szczęścia − która wydziela się podczas głaskania futra. Pieszczoty wzmacniają też uczucia zaufania i miłości.

Towarzystwo mruczącego kota na kolanach może łagodzić stany depresyjne.​ 

Kot odwraca uwagę od problemu, dotrzymuje towarzystwa, okazuje uczucia bez względu na stan psy­chiczny właściciela i pokazuje, że jest on niezastąpiony. Ponadto pomaga człowiekowi w wyro­bieniu odpowiedzialnej postawy i regularnych odruchów, m.in. sys­tematycznego karmienia. Wydaje się, że spokój kotów udziela się także choremu właścicielowi. Jednak największym atutem kotów jest przezwyciężanie uczucia samotności. Są wiernymi słuchaczami, a ich radość z powodu naszego powrotu do domu pokazuje, że człowiek jest dla nich niezastąpiony i naj­ważniejszy. Naukowcy z Uniwer­sytetu w Miami i w Saint Lois dowodzą, że kot potrafi pomóc po stracie bliskiej osoby.