Po ostropest powinny sięgać także kobiety zmagające się z endometriozą i przedłużonym miesiączkowaniem. Ostropest plamisty (Silybum marianum) to kwitnące zioło z rodziny astrowatych, do których zaliczane są również ambrozja, złocień, aksamitki i stokrotki. Jego liście są szerokie i posiadają białe żyłki. Po ich zmiażdżeniu uwalnia się biała i lepka ciecz. Nasiona ostropestu są małe, brązowe i lekko błyszczące. W zasadzie wszystkie części tej rośliny mogą być wykorzystywane do celów leczniczych. Ostropest pochodzi z obszaru śródziemnego, jednak rozprzestrzenił się w wielu innych częściach świata, w których teraz występuje w stanie dzikim. W Polsce jest rośliną uprawną. Istnieją dowody na to, że ludzie używali ostropestu w celach leczniczych od tysięcy lat. Pedanios Dioskurydes, grecki lekarz, opisał jego właściwości zdrowotne już w I wieku n.e.
Najważniejszym aktywnym biologicznie składnikiem odpowiadającym za kompleksowe działanie lecznicze jest znajdująca się w owocach ostropestu plamistego sylimaryna, będąca jednocześnie silnym przeciwutleniaczem. Sylimaryna stanowi kompleks flawonolignanów, pozyskiwany w przypadku ostropestu z łupin nasiennych. Obejmuje ona przede wszystkim sylibinę, izosylibinę, sylikrystynę i sylidianinę oraz flawonoid – taksyfolinę. Zawartość sylimaryny w surowcu roślinnym wynosi 2-3%, z czego ok. 50% stanowi sylibina i jest zależna od pochodzenia materiału biologicznego oraz sposobu jego ekstrakcji. To właśnie sylibina odgrywa główną rolę w ochronie hepatocytów, czyli komórek wątrobowych stanowiących podstawowy element strukturalny miąższu wątroby. Ma więc zastosowanie lecznicze w przypadkach marskości wątroby, stłuszczenia wątroby, nieżytach dróg żółciowych, kamicy żółciowej, leczeniu po przebytej żółtaczce, w trakcie leczenia nowotworów, zapobiega cukrzycy typu 2. Ma także właściwości przeciwkrwotoczne, przeciwzakrzepowe, wzmacnia ściany naczyń krwionośnych, zwiększa wydzielanie soków trawiennych, poprawia trawienie. Wykazuje także działanie przeciwzapalne i przeciwutleniające, chroniąc przed wolnymi rodnikami. Sylibina sprzyja nie tylko zapobieganiu uszkodzeniom, ale również skutecznie przyczynia się do regeneracji wątroby poprzez stymulację syntezy białka i wpływ na wytwarzanie nowych hepatocytów. Oprócz związku sylimaryny ostropest posiada również inne składniki czynne, takie jak: taksyfolina, kwercetyna, dihydrokamferol i apigenina. Dodatkowo w jego składzie znajdziemy także aminy biogenne (histaminę, tyraminę), kwasy organiczne, witaminę C i K, fitosterole, garbniki, białka, cukry, sole mineralne i około 20% oleju z dużą ilością kwasu linolowego (ok. 50% ). Kwas linolowy chroni zaś przed rozwojem nowotworów, chorób układu krążenia, cukrzycą oraz wspomaga utrzymanie prawidłowej masy ciała.
Działa także jak antidotum przy zatruciu muchomorem sromotnikowym. Zawarta w niej sylibina wykazuje działanie antyhepatotoksyczne, blokując tym samym działanie mykotoksyn uszkadzających wątrobę. Uszczelnia błony komórkowe wątroby, utrudniając przenikanie szkodliwych substancji. Zapobiega marskości i zwłóknieniu wątroby, nerek i serca. Właściwości ostropestu, jeśli chodzi o ochronę wątroby, są imponujące. Czasem przesłania to inne właściwości zdrowotne tego zioła. Warto podkreślić, że sylimaryna może także poprawiać kontrolę poziomu cukru we krwi oraz polepszać wrażliwość insulinową u osób zmagających się z cukrzycą. Badania na zwierzętach sugerują, że ostropest może przyczyniać się do obniżenia poziomu cholesterolu we krwi i polepszać ogólne zdrowie serca. W jednym z nich odkryto, że antyoksydacyjne właściwości sylimaryny zapobiegają oksydacji cholesterolu LDL. Inne badanie odnotowało jej działanie przeciwmiażdżycowe.
Wielu ekspertów jest zdania, że połączenie właściwości antyoksydacyjnych i detoksykujących wątrobę może stworzyć efekt przeciwstarzeniowy.
W jednym z badań przeprowadzonych na myszach zwierzęta te poddano silnemu promieniowaniu UV. Jak wiemy, działanie promieni UV powoduje fotostarzenie skóry, prowadząc do pojawienia się zmarszczek, przebarwień i innych widocznych oznak starzenia. Może ono także powodować raka skóry. Przed napromieniowaniem część z poddanych eksperymentowi gryzoni otrzymała miejscową aplikację sylimaryny. Okazało się, że sylimaryna hamuje stres oksydacyjny wywołany promieniami UV, co rzutuje na lepszy wygląd i kondycję skóry. Można zatem zasadnie domniemywać, że przyjmowanie tego wyjątkowego składnika diety wyraźnie zwiększa naturalne właściwości ochronne i pozwala dłużej utrzymywać zdrowy wygląd skóry. Istnieje wiele sposobów na włączenie sylimaryny do codziennej diety. Nasiona i liście ostropestu mogą być przyjmowane zarówno w formie pigułek, proszków, nalewek, wyciągów, olejów lub w postaci herbaty. Nasiona mogą być również spożywane na surowo, a także dodawane do pieczywa lub innych potraw.