SIBO to skrót od Small Intestinal Bacterial Overgrowth, co oznacza przerost flory bakteryjnej jelita cienkiego. Dolegliwość ta objawia się gazami o intensywnie nieprzyjemnym zapachu, wzdęciami, bólem brzucha, zaparciami lub biegunkami oraz uczuciem przelewania w jelitach. Może też wystąpić przykry oddech z ust, przymus bekania oraz zgaga.
U osób cierpiących na SIBO występuje zaburzenie równowagi bakteryjnej w przewodzie pokarmowym. Kiedy w jelicie cienkim zaczynają dominować bakterie chorobotwórcze, dochodzi do stanu zapalnego oraz fermentacji treści pokarmowych. Jelito cienkie nie jest miejscem do tego przystosowanym, fermentacja w sposób naturalny zachodzi dopiero w jelicie grubym, które ma grubsze ścianki i nie tak delikatną błonę śluzową. Jelito cienkie zaprogramowane jest przede wszystkim do trawienia i wchłaniania wartości odżywczych.
Przyczyny SIBO
Może być ich wiele. Do częstych należą między innymi: przyjmowanie leków z grupy antybiotyków bez wsparcia probiotycznego, przeciwdepresyjnych, z grupy NLPZ (niesteroidowe przeciwzapalne, np. zawierające ibuprofen) czy IPP (inhibitory pompy protonowej). Istotną przyczyną SIBO może być dieta bogata w szybko fermentujące węglowodany, żywność przetworzoną i tłuszcze trans. Czynnikiem sprzyjającym rozwojowi choroby jest też stres, który hamuje prawidłową pracę układu trawiennego. Niebagatelną rolę przy zakłócaniu równowagi układu pokarmowego odgrywają takie choroby, jak Parkinsona czy Hashimoto. Leczenie refluksu oraz obecność bakterii Helicobacter pylori także może mieć wpływ na wywołanie SIBO.
Jak diagnozuje się SIBO?
Wodorowy test oddechowy (WTO) pozwala określić poziom wodoru w wydychanym powietrzu. Jest najbezpieczniejszą i najskuteczniejszą metodą diagnozowania zespołu rozrostu bakteryjnego jelita cienkiego. Przed takim sprawdzianem należy przez kilka dni stosować zaleconą przez lekarza dietę, polegającą na eliminacji warzyw i owoców, nabiału oraz pokarmów mącznych. Aż 12 godzin przed testem nie można przyjmować żadnych płynów i pokarmów, a nawet myć zębów i płukać ust. Nie można również palić oraz wykonywać forsujących ćwiczeń. Sam test WTO trwa mniej więcej trzy godziny i składa się z trzykrotnego wdmuchania powietrza do specjalnego woreczka: najpierw na czczo, następnie po umyciu zębów, a na koniec po wypiciu roztworu laktulozy.
Diagnostyka chorób jelit obejmuje także badanie kału, a konkretnie stężenie
kalprotektyny, by sprawdzić, czy występują stany zapalne. Jeśli bariera jelitowa jest zaburzona, do krwi zaczynają przenikać związki, które nie powinny się tam znaleźć. To aktywuje układ odpornościowy, który wywołuje stan zapalny w jelicie i całym organizmie. Skutkiem tego jest obniżone wchłanianie mikroelementów, co ma wpływ na pogorszenie ogólnej kondycji i samopoczucia.
Bardzo ważne jest jak najwcześniejsze wdrożenie odpowiedniego leczenia SIBO. Najczęściej to gastrolog opracowuje odpowiednią indywidualną bakterioterapię. Przede wszystkim następuje redukcja bakterii proteolitycznych odpowiedzialnych za nadprodukcję gazów oraz obciążających wątrobę. Bywa, że wdraża się także leki prokinetyczne – pobudzające perystaltykę jelit. Istotnym elementem polecanym przez lekarzy są także preparaty zawierające szczepy bakterii probiotycznych: Bifidobacterium infantis 35624, Sacharomyces boulardii CNCMI-745, Lactobacillius rhamnosus GG oraz niektóre Bacillus.
Nie należy się leczyć na własną rękę i wszelkie środki farmakologiczne przyjmować tylko z zalecenia lekarza.
Dieta a SIBO
W przypadku tej dolegliwości należy wprowadzić tak zwaną dietę low-FODMAP, która zakłada eliminację szybko fermentujących węglowodanów zawartych w takich produktach, jak:
Zaleca się także unikanie żywności przetworzonej typu fast food, smażonej, mocno przyprawionej oraz ubogiej w błonnik. Warto ograniczyć także herbatę, kawę i alkohol.Enter your text here ...