Gdy dziecko idzie do przedszkola

Twoje dziecko od września zaczęło uczęszczać do żłobka lub przedszkola, a ty nie wiesz, czy zaadaptuje się do nowej sytuacji? Oczywiście reakcje dzieci bywają różne, a każde z nich w odmienny sposób przeżywa separację z rodzicami.Enter heading here...

Istnieją jednak sposoby, które ułatwiają przeprowadzenie dziecka przez ten czasem trudny moment i odnalezienie się w nowej sytuacji. Pierwsze dni w nieznanym miejscu dla każdego potrafią być trudne. Dotyczy to wszystkich, którzy musieli zaaklimatyzować się w nowym środowisku, na uczelni, w zakładzie pracy, organizacji. W takich przypadkach często reagujemy stresem. Należy jednak nauczyć się nad nim panować.

Co zrobić zatem, by ulżyć dziecku w tych czasem trudnych, pierw­szych chwilach w nieznanym miej­scu? Początki w wielu placówkach wyglądają podobnie. Zostawiamy dziecko na pewien czas ustalony przez placówkę. Przyzwyczaja­nie do nowego miejscu jest stop­niowe i rozpoczyna się od 2 lub 3 godzin dziennie. W tym czasie warto dziecko odebrać ze żłobka wcześniej, tak by miało szansę odbyć drzemkę w domu, wyspać się i wyciszyć po dniu wypełnio­nym emocjami. Nowe otoczenie, zabawki i inne dzieci skutecz­nie potrafią zmęczyć malucha. A dziecko zmęczone nie jest zadowolone. W przypadku przed­szkolaków, którzy uczęszczali do żłobka, adaptacja bywa łatwiejsza. Maluchy już rozumieją, że pój­ście do przedszkola nie podlega negocjacji i koniec końców da się przeżyć. Nie zmienia to faktu, że spotkanie nowych dzieci i nowych opiekunek potrafi wywołać u dziecka stres. Świeżo upieczony przedszkolak bywa więc niespokojny, marudny, senny lub odwrotnie − pobu­dzony, nadmiernie ruchliwy i histeryczny. Oznakami stresu najczęściej są: nocne wybudzenia, apatia, moczenie, utrata apetytu, opór do pozostawania samemu nawet we własnym pokoju, płacz­liwość, nerwowość, uporczywa chęć skupienia na sobie uwagi rodziców. Zachowanie dzieci bywa w tym przypadku różne.

To, na czym warto się skupić, to obserwacja dziecka i próba wycią­gnięcia właściwych wniosków. Dziecku w stresie należy zapewnić możliwość wyciszenia. Istotne jest też, by po powrocie z przedszkola, dziecka nie pozostawiać samemu sobie. Aby nasz maluch czuł się bezpiecznie, należy poświęcić mu w miarę możliwości maksimum uwagi. Wysłuchać tego, co ma do opowiedzenia, podzielić się tym, co sami robiliśmy w czasie, gdy nie było nas przy nim, spróbo­wać rozładować emocje i pomóc w wyciszeniu, np. angażując się w ulubioną zabawę dziecka, tuląc, nosząc na rękach, huśtając na huśtawce.

Poza tym dziecko można do nowej sytuacji przygotować.Enter heading here...

Ważne jednak, by nie kłamać, ale też nie tworzyć niepotrzebnego napięcia towarzyszącego wejściu w nową sytuację. Lepiej ze spo­kojem opowiedzieć mu o pozy­tywnych aspektach przedszkola i o tym, jak wygląda jego funk­cjonowanie. Wspomnieć o opie­kunach, dzieciach, placu zabaw i nowych zabawkach. Lepiej też nie tworzyć wokół pierwszego dnia w nowej placówce klimatu celebry, ważnego wydarzenia lub wyczekiwania. Dziecko potrafi wyczuć napięcie rodziców. Zatem: wymarsz do przedszkola nie może przebiegać w pośpiechu lub ner­wowej atmosferze. Będzie to czy­telny sygnał, że coś jest nie tak, że negatywne emocje i niepokój rodziców należy kojarzyć z nową, nieznaną instytucją. Warto także poświęcić kilka chwil na pobycie z dzieckiem w szatni i spokojne pożegnanie się z nim. Dobrze jest też dziecku jasno powiedzieć, o jakiej porze zostanie odebrane (np. „tata przyjdzie po obiedzie"). Pozostawiony w przedszkolu maluch czeka na rodziców. Dla­tego nie wolno go zwodzić i oszu­kiwać. Trzeba również wykazać się stanowczością.

Aby dziecko szybciej oswoiło się z nową sytuacją, rodzice muszą starać się być konsekwentni w swoim działaniu. Dlatego konieczne jest codzienne, systematyczne przyprowadzanie dziecka do placówki, bez względu na wymówki czy protesty. Im szybciej się do tego przyzwyczai, tym lepiej. Oswoić się z nową rolą pomoże mu również wiedza, co rodzice robią w czasie, gdy są nie­obecni, i dlaczego czas spędzony wspólnie w domu dobiegł końca. Adaptacja w żłobku lub przed­szkolu może przebiegać od dwóch tygodni do nawet trzech miesięcy. Nie jest dobrym pomysłem podej­mowanie ciągłych prób kontakto­wania się z opiekunkami dziecka w celu uzyskania informacji na temat tego, jak się miewa nasza latorośl. Najlepiej przeciąć pępo­winę, raz a dobrze.